4 odpowiedzi w tym temacie

[zip]

Postaram się zebrać i pokrótce opisać kilka ziół, których spożycie może pomóc w różnych dyscyplinach sportowych, poprzez np. zwiększenie wytrzymałości, podniesienia testosteronu a przede wszystkim zbudowania masy mięśniowej, ponieważ nie kiedy z powadzeniem mogą zastąpić syntetyczne sterydy, bez skutków ubocznych. Lecz przy stosowaniu ziół trzeba mieć głowę na karku ponieważ źle zażywając lub przesadzając z dawkami możemy sobie bardziej zaszkodzić niż pomóc!
Koncerny które to zajmują się produkcją suplementów i różnego typu odżywkami kasują góry pieniędzy właśnie za to, że dodają zioła do swoich produktów i pięknie to opisują np. Po zażyciu naszego suplementu urośniesz po 5 cm w bicepsie, klacie w ciągu miesiąca i zgubisz zbędną tkankę tłuszczową ponieważ dodaliśmy niesamowity składnik jakim jest ecydesteron a koszt to tylko 500zl za 3 miesięczną kurację....
A gdyby tak przejrzeć sklady tych cudownych supli i je przeanalizować to okazuje się że to samo możemy mieć kilkanaście nawet razy taniej tylko w postaci właśnie ziół, ekstraktów a nie kolorowych fiolek i nazw rodem z kosmosu.
Wszystko rozchodzi się o substancje czynne zawarte w ziołach, są to między innymi wspominany ecydesteron, fisterole, forskolina, saponiny steroidowe podobne do naszego testosteronu.
Oto lista najbardziej popularnych ziół w sporcie.

TRIBULUS TERRESTRIS
Jest afrodyzjakiem stosowanym od wieków w medycynie ludowej. Preparat stanowi wyciąg z rośliny Puncturevine, znanej także jako Tribulus Terrestris. Stymuluje bezpośrednio przysadkę mózgową do większej produkcji hormonu lutenizującego, który działa na jądra pobudzając je do syntezy własnego testosteronu.

ŻEŃ – SZEŃ KOREAŃSKI
Aktywne substancje w tej roślinie zwiększają przyswajalność składników odżywczych ( białek, węglowodanów, witamin oraz minerałów). Podczas treningów lub zawodów dzięki żeń-szeniowi organizm zużywa do wytwarzania energii mniej glikogenu, a więcej kwasów tłuszczowych. Polepsza przyswajanie tlenu przez komórki, co pozwala organizmowi na wytworzenie większej ilości energii. Obniża poziom kwasu mlekowego dzięki temu sportowiec w mniejszym stopniu odczuwa zmęczenie.Jest stosowany również do regulacji ciśnienia krwi, impotencji, anemii, zapaleniu stawów, bezsenności, zmęczeniu oraz niewydolności krążenia. Żęń-szeń w odpowiednio wysokich dawkach uwalnia adrenalinę, która pobudza mózg do działania, a utrzymując go w stanie czujności, opóźnia wystąpienie uczucia zmęczenia.

SARSAPARILLA
Jest rośliną występującą głównie w Meksyku, gdzie od wieków była stosowana na reumatyzm, raka i choroby skóry. Sarsaparilla zawiera duże ilości hormonów męskich androgenów pod postacią sarsapogenin, które imitują działanie testosteronu i DHEA, oraz beta-sitosterol, który ma działanie przeciwzapalne, i ochronne na wątrobę. Stwierdzono również w jej składzie witaminy A, C, D, B, żelazo, mangan, sód, krzem, siarkę, miedź, cynk, jod. Obecnie sarsaparilla jest stosowana przez kulturystów i sportowców innych dyscyplin jako środek na zwiększenie masy mięśniowej bez używania sterydów syntetycznych.

PALMA SABAŁOWA
Zioło lecznicze pochodzące z nadmorskich terenów Ameryki Północnej. Zawiera materiał o tkz. oddziaływaniu antyandrogennym, antyestrogennym i przeciwzapalnym. Stosuje się z powodzeniem przy leczeniu dolegliwości prostaty jak również przy niezłośliwym przeroście prostaty , który najczęściej pojawia się u mężczyzn w podeszłym wieku jak i osób stosujących syntetyczne leki testosteronowi.

MUIRA PUAMA
Jest rośliną o bardzo długiej historii stosowania przeciwko osłabieniu organizmu, także w wypadku obniżenia sprawności seksualnej i zaburzeń wzwodu.

AVENA SATIVA
czyli Owies Prawdziwy to roślina jednoroczna z rodziny Traw (Gramineae) posiadająca w swoim składzie wiele cennych składników, które wpływają na poziom wolnego testosteronu i są udokumentowane dokładnymi badaniami w Institute for Advanced Study of Human Sexuality w San Francisco, USA.Ziele z młodych roślin owsa jest bogatym źródłem saponin sterydowych, które są naturalnym półproduktem do syntezy hormonów płciowych a w szczególności wolnego testosteronu oraz związki krzemu, które mają bardzo korzystny wpływ na aktywność hormonalną.Testy profilu hormonalnego wykazały, że Avena Sativa podwyższa poziom wolnego, niezwiązanego testosteronu we krwi przy dziennej dawce 300 mg u mężczyzn i 600 mg u kobiet.

CATUABA
Podwyższa potencje.Jest stymulantem mózgu, szczególnie skutecznym przy nerwowości, problemach z pamięcią, przy bezsenności, niepokoju i osłabionej potencji


EURYCOMA LONGIFOLIA, LONG JACK, TONGKAT ALI
Żeń-Szeń Malezyjski.Wykorzystywana jest w celu podnoszenia poziomu testosteronu, sprawności seksualnej i libido. Badania przeprowadzone w Human Reproduction Specialist Center w Malezji wykazały, że oprócz usprawniania funkcji seksualnych, wyciąg z Eurycoma podnosi poziom testosteronu oraz prowadzi do 91% wzrostu libido.

KOZIERADKA
Obniża poziom glukozy we krwi zwiększając jej przenikanie do komórek. Wodno-alkoholowe wyciągi z kozieradki pobudzają miogenezę (rozwój tkanki mięśniowej), wzrost tkanki mięśniowej, chrzęstnej, kostnej i łącznej właściwej. Saponiny sterydowe kozieradki są prekursorami w syntezie horomonów sterydowych o działaniu anabolicznym (estrogeny, dehydroepiandrosteron, testosteron). Kozieradka nasila syntezę kortykosteroidów w nadnerczach. Zwiększa retencję azotu w ustroju, pobudza syntezę białek, dostarcza związki aminowe i aminokwasy, które mogą być wykorzystane w procesach anabolicznych (asymilacji). Działanie stymulujące wzrost organizmu związane jest z pobudzającym wpływem 4-hydroksy-izoleucyny na wydzielanie insuliny. Insulina pobudza syntezę białka. W wielu krajach kozieradka uważana jest za skuteczny afrodyzjak.


MACA
Najpopularniejszą chyba właściwością MAKI i najczęściej zauważaną jest jej widoczny wpływ na potencję.W związku z wysoką zawartością jodu stosuje się ją wspomagająco, równocześnie z hormonami, przy niedoczynności tarczycy. Uznawany jest za środek poprawiający pamięć i zdolność przyswajania wiedzy oraz energizujący, wspomagający budowę i wytrzymałość masy mięśniowej, jako że aktywność zawartych w roślinie steroli jest podobna do działania sterydów anabolicznych.

MUIRA PUAMA
Jest rośliną o bardzo długiej historii stosowania przeciwko osłabieniu organizmu, także w wypadku obniżenia sprawności seksualnej i zaburzeń wzwodu.


Później dopiszę jeszcze kilka ziółek.

KORZEŃ KUDZU
Roślina bogata w izoflawony m.in.: genisteiny i daidzeniny. Związki te wykazują zdolność naśladowania działania estrogenów, jednocześnie charakteryzując się znacznie mniejszą siłą działania. Oznacza to, że po połączeniu się z receptorami estrogenowymi wywołują znacznie słabszą odpowiedź organizmu. W sposób pośredni przekłada się to m.in.: na podniesiony poziom LH (hormon lutenizujący ) oraz FSH (hormon folikulotropowy), a tym samym na zwiększenie produkcji naturalnego testosteronu.

EKSTRAKT POKRZYWY
Są to związki zaliczane, obok m.in.: izoflawonów i kumestanów, do grupy fitoestrogenów. Środki z tej grupy wykazują zdolność naśladowania hormonów naturalnie występujących w ludzkim organizmie, co sprawia, że suplementacja nimi od pewnego już czasu wykorzystywana jest np..: do zwalczania uciążliwych skutków menopauzy. Spożywanie lignandów wpływa na poziom: wolnego testosteronu, trójjodotyroniny – główny hormon tarczycy, niezbędny do poprawnego funkcjonowania całego organizmu oraz IGF-1 – insulinopodobny czynnik wzrostu, potężny anabolik występujący w naszym organizmie.

PIPERYNA
Piperyna – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący w pieprzu czarnym (Piperis nigri) pochodna piperydyny. Znajduje się w wierzchniej warstwie owoców czarnego pieprzu. Krystaliczna substancja bezbarwna, spotykana również w kolorze kremowo żółtym. Piperyna jest rozpuszczalna w benzynie, chloroformie, etanolu, eterze dietylowym oraz w pirydynie. Ma ostro-gorzki smak .
W roku 2012 opublikowano wyniki badań wskazujące, że piperyna może blokować tworzenie się nowych komórek tłuszczowych i obniżać poziom tłuszczu w krwiobiegu. Jest to wynikiem zakłócania aktywności genów kontrolujących powstawanie nowych komórek tłuszczowych.
Pod wpływem piperyny wzmaga się też wydzielanie soków trawiennych (żołądkowego, trzustkowego, jelitowego) oraz poprawia się trawienie pokarmu. Piperyna ma także wpływ na wchłanianie składników odżywczych: witaminy C, selenu, beta-karotenu, witaminy A, witaminy B-6 i koenzymu Q

SZCZODRAK KROKOSZOWATY, LEUZA
To okazała bylina z rodziny astrowych (Asteraceae), dawniej złożonych (Compositae). Nazwa ludowa to "korzeń marala" (maral - gatunek jelenia). Roślina ta została początkowo opisana jako Leuzea carthamoides. Do dzisiaj niektórzy autorzy używają wcześniejszej nazwy. Także dostępny w aptekach na terytorium byłego Związku Radzieckiego preparat leczniczy ze szczodraka nosi nazwę "Extractum leuzeae fluidum".
Z podziemnego, grubego i najczęściej zdrewniałego kłącza rokrocznie wyrasta rozeta dużych (nawet do 100 cm długości i 25 cm szerokości) pierzastosiecznych lub wcinano-klapowanych, ogonkowych liści. Kształt liści bywa zróżnicowany nawet u tego samego osobnika. Pęd kwiatowy jest zawsze wzniesiony. gruby, dęty, drobnobruzdkowany, nie rozgałęziony, zwykle o wysokości od 50 do 180 cm. Liliowe kwiaty zebrane są w duże (do 8 cm średnicy) pojedyncze, niemal okrągłe koszyczki na szczytach pędów. Pęd kwiatowy jest także ulistniony. przy czym dolne liście są ogonkowe, a górne - siedzące. Zarówno liście, jak i łodygi są delikatnie owłosione. Owoc - to brązowa, czterograniasta niełupka z wieńcem pierzastych szczecinek, o długości 6 do 8 mm a szerokości 3 do 4 mm. Korzenie i kłącza są brązowe do ciemnobrunatnych i mają specyficzny, żywiczny zapach. W przyrodzie szczodrak rośnie głównie na subalpejskich łąkach gór południowo-środkowej Syberii (Ałtaj. Kużniecki Ałatau, Góry Sajańskie).
Substancje powodujące lecznicze działanie szczodraka to ekdyzony (synonim - ekdysteroidy) - głównie ekdysteron oraz inokosteron, integristeron A i B i inne. Ekdyzony stanowią szczególna grupę związków zbliżonych budową do sterydów, znaną już kilkadziesiąt lat jako hormony linienia owadów. Następnie znaleziono je także w roślinach, gdzie występują w znacznie większych ilościach. Ekdyzony działają na człowieka i zwierzęta ciepłokrwiste psychostymulująco, pobudzająco, wzmacniająco, adaptogennie oraz anabolicznie. Najnowsze badania wykryty w szczodraku poliacetyleny o działaniu adaptogennym. a ponadto w liściach tej rośliny substancje o charakterze immunostymulującym i prawdopodobnie również adaptogennym.
Już jednorazowe zażycie leku ze szczodraka zwiększa znacznie wydajność pracy, siłę mięśni, wytrzymałość, a jednocześnie nie powoduje wystąpienia objawów ubocznych. Długotrwałe stosowanie leków ze szczodraka może spowodować trwałe podwyższenie ciśnienia tętniczego, zwolnienie rytmu i zwiększenie amplitudy pracy mięśnia sercowego. Na praktycznie zdrowych 900 robotnikach wypróbowano działanie napoju "Sajany", składającego się z soku mandarynkowego i ekstraktu szczodraka. Okazało się. że napój ma dwie fazy działania. Pierwsza to pobudzenie centralnego systemu nerwowego, następujące po 10-20 minutach lub pierwszych godzinach po wypiciu napoju i utrzymujące się dłuższy czas. Druga faza występująca wieczorem lub nocą to hamowanie centralnego systemu nerwowego, przejawiające się bardziej głębokim i dłuższym snem.
Dostępny w aptekach na terytorium byłego Związku Radzieckiego lek ze szczodraka pod nazwą "Extractum leuzeae fluidum" to nalewka z kłącza z korzeniami na 70% spirytusie etylowym. Lekarze przepisują ją jako środek pobudzający w przypadkach astenii, fizycznego przemęczenia, obniżonej zdolności do pracy, impotencji - 20 do 30 kropli w niewielkiej ilości wody 2 do 3 razy dziennie przed jedzeniem.
Przez długie lata pisano, że lek ten nie ma przeciwskazań ani ubocznego działania. Wyjątkiem jest W. Minajewa, która pisze: "...przed rozpoczęciem przyjmowania preparatów ze szczodraka koniecznie należy skonsultować się z lekarzem. Powinny to uczynić szczególnie osoby z podwyższonym ciśnieniem tętniczym. Ekstrakt rośliny może spowodować rozszerzenie naczyń krwionośnych dna oka, a 10% napar kwiatów zmniejsza krzepliwość krwi". ("Lekarstwiennyje rastienija Sibiri". Nowosybirsk 1991).
Czytałem jednak list do redakcji moskiewskiego czasopisma propagującego uprawę roślin leczniczych. Mężczyzna chcąc sprawdzić czy rzeczywiście szczodrak ma tak cudowne działanie, zażył dawkę wywaru z kłączy, według mojego szacunku kilkadziesiąt razy przewyższającą zalecane dawki terapeutyczne. Doznał wstrząsu, ale eksperyment przeżył, mimo że nie korzystał z pomocy lekarza, obawiając się, że zostanie pośmiewiskiem okolicy. Gdyby ktokolwiek zrobił taki ,,eksperyment" z jakimś lekiem chemicznym z domowej apteczki nie wyłączając witamin, to bez interwencji lekarza nie przeżyłby.
Surowcem zielarskim szczodraka według medycyny oficjalnej byłego Związku Radzieckiego jest kłącze z korzeniami. Medycyna ludowa traktuje tak całą roślinę (praktycznie liście oraz kłącza z korzeniami). Suszone liście roślin uprawianych zawierają od 0,35 do 1,22% ekdyzonów, średnio dwa razy więcej niż. rośliny dziko rosnące. Według zespołu uczonych czeskich (J. Lejfertova i wsp.) rośliny szczodraka uprawiane w okolicach Brna w końcowym okresie wegetacji gromadziły najwięcej ekdyzonów. Ich zawartość w nasionach wynosiła 1,6 do 1,8% w liściach 0,7 do 0,8%. w łodygach 0,3 do 0,4%.

GINKO BILOBA
Nie ma co się śmiać. Ginkgo nie powinien kojarzyć się tylko z seniorami. Ziołowy preparat z najstarszego drzewa znanego ludziom, miłorzębu, był wielokrotnie testowany na swoją zdolność zwiększania zawartości tlenu w mózgu i innych tkankach ciała.
Wykazano, że przyczynia się on do zwiększenia jasności umysłu i zdolności koncentracji, zwiększa czujność i poprawia pamięć krótkotrwałą. Dla ciebie jako sportowca oznacza to, że ginkgo poprawia twoje zdolności koncentracji podczas treningu i w rezultacie wpływa korzystnie na wyniki ćwiczeń. W powiązaniu z inną rośliną, imbirem, może przyczyniać się również do obniżania poziomu stresu.

MNISZEK POSPOLITY
Mniszek pospolity jest stosowany do wspomagania funkcji systemu moczowego i trawiennego. Wśród innych korzystnych właściwości należy wymienić usuwanie kwasów tłuszczowych i cholesterolu z obiegu krwi, zanim zostaną one odłożone w komórkach tłuszczowych, uzupełnianie strat minerałów powstałych na skutek zażywania środków moczopędnych oraz wykazuje działanie przeczyszczające.


Źródło: Internet

Użytkownik zip edytował ten post 05 stycznia 2016 - 19:45
Dodano nowe zioła

[Dante]

Dzięki! Fajny temat. Za jakiś czas, opisze też parę ziółek, jak stosować, parę receptur i coś z własnego doświadczenia. Pozdrawiam, trzeba to forum wzbogacić zielarsko

[zip]

FADOGIA AGRESTIS
Powyższa nazwa odnosi się do nigeryjskiego krzewu, któremu przypisuje się właściwości poprawiające sprawność seksualną. Na ten moment brak badań na ludziach, które mogłyby potwierdzić jego skuteczność. Jednak liczne eksperymenty przeprowadzane na szczurach zaświadczają o jego wykorzystaniu jako afrodyzjak oraz preparat na poprawę potencji.
Roślina ta nie tylko zwiększa poziom testosteronu, ale również podwyższa stopień libido. Wspominane badania dowodzą też o powiększeniu rozmiaru jąder oraz ogólnej poprawie samopoczucia u zwierząt. Co więcej, inne testy donoszą o wykorzystaniu rośliny w leczeniu gorączki oraz malarii.
Brak aktualnych badań na temat wpływu oddziaływania fadogia na organizm ludzki ograniczają rzetelność informacji w kontekście toksyczności. Proponowane dawki są powszechnie dostępne i zaleca się przyjmowanie 375 mg preparatu od 3 do 4 razy
w ciągu dnia w równomiernych odstępach.

KUKUŁKA
Dactylorhiza Hatagirea to roślina zaliczana do rodziny storczykowatych jest tradycyjnym afrodyzjakiem z okolic Himalajów. Zwana potocznie kukułką, znajduje zastosowanie w medycynie ludowej jako środek na wzrost płodności i niwelowanie problemów natury męskiej. Obecnie brak informacji o naturze empirycznej, które mogłyby potwierdzić te efekty.
Eksperyment z wykorzystaniem szczurów trwał przez cztery tygodnie. Celem testu było zaobserwowanie, czy dawka 200 mg wodnego ekstraktu podawanego samcom spowoduje zwiększenie stężenia hormonu. Okazuje się, że wzrost został odnotowany, ale przy podaniu większej porcji preparatu. W medycynie wykorzystuje się również sok tej rośliny, który z powodzeniem radzi sobie ze stanami zapalnymi błony śluzowej żołądka i skaleczeniami.

Źródło: Internet

[zip]

EPIDEMIUM
<br />Roślina znana jako Horny Goat Weedy należy do bylin z rodziny berberysowatych. Obszar jej występowania to przede wszystkim Chiny, Japonia oraz Korea Północna, ale jest też uprawiana w wielu innych państwach jako roślina ozdobna. Epidemium od dłuższego czasu jest uważane za afrodyzjaka jak również skuteczne lekarstwo na problemy sfery seksualnej i impotencję.Wiadomo, że podnosi poziom testosteronu co jest udowodnione substancją jaką zawiera – ikarynę. Związek ten ma identyczne wręcz działanie jak inna substancja nazywana sildenafilem, składnik jednego z najpopularniejszych leków na męskie problemy (dla podpowiedzi występuje w niebieskich pigułkach).Horny goat weed poprawia funkcjonowanie układu hormonalnego i odpornościowego, metabolizmu, podnosi poziom libido oraz działa antystresowo i uspokajająco. Badania na szczurach umożliwiły uzyskanie dawki potrzebnej do podwyższenia stężenia testosteronu: 200 mg/kg 40% ekstraktu (czyli 80 mg ikaryny na każdy kilogram masy ciała).Na jej podstawie przygotowano poniższe dawki dla ludzi:<br /><br />- 900 mg ikaryny dla masy równej 70 kg<br /><br />- 1200 mg przy wadze 90 kg<br /><br />- 1500 mg dla osoby o masie 110 kg<br />

[zip]

CZOSNEK
Japońscy naukowcy – podając czosnek szczurom – odnotowali wyraźny wzrost poziomu noradrenaliny, białek rozprzęgających (UCP), aktywności brunatnej tkanki tłuszczowej oraz tempa termogenezy i lipolizy - rozpadu cząsteczek tłuszczu zapasowego.
Już z tych kilku badań niezbicie wynika, że legendy o wpływie czosnku na zdolności wysiłkowe mają racjonalne podstawy. Jakkolwiek noradrenalina jest hormonem niezwykle istotnym w kształtowaniu tychże zdolności, to jednak znacznie ważniejszy jest wspominany wyżej – testosteron. Ten bowiem, wydzielany przez jądra do krwiobiegu, dociera do tkanki mięśniowej. Tu wnika do każdej komórki mięśniowej, gdzie wiąże się z wyspecjalizowanymi białkami – nazywanymi receptorami androgenowymi (AR). Po związaniu testosteronu, receptor androgenowy przekształca się w czynnik transkrypcyjny, inicjujący (o czym już wiemy) najważniejszy etap anabolizmu białek – transkrypcję. Ostatecznie więc pod wpływem testosteronu dochodzi do wzmożenia produkcji białek kurczliwych włókienek mięśniowych, czyli regeneracji mięśni oraz rozwoju ich siły i masy.
Teoria pokazuje, że czosnek – aktywujący noradrenalinę – powinien podnosić też poziom testosteronu. Wynika to bowiem ze znanych nam już właściwości noradrenaliny – jej wpływu na hormony podwzgórza i przysadki mózgowej – GnRH oraz LH.
Zespół Oi chciał mieć jednak całkowitą pewność, również i co do tej kwestii... Japońscy naukowcy opublikowali w 2008 roku wyniki kolejnego badania. Podając czosnek szczurom tym razem, karmionym wysokobiałkową dietą – notowali poziom gonadotropiny LH, testosteronu i kortykosteronu oraz wartość bilansu azotowego. Testosteron – wiemy – to hormon anaboliczny, wydzielany i produkowany pod wpływem LH. Za to kortykosteron jest szczurzym odpowiednikiem ludzkiego kortyzolu – hormonu katabolicznego, utrudniającego rozwój muskulatury. Natomiast bilans azotowy to miara anabolizmu białek, mówiąca między innymi o tym, jak szybko rosną muskuły.
Badanie udowodniło, że - pod wpływem dodatku czosnku do diety wysokobiałkowej szczurów – doszło do wyraźnego wzrostu poziomu LH i testosteronu, wyraźnego spadku poziomu kortykosteronu oraz – co najciekawsze – znacznego (dwukrotnego) wzrostu wartości bilansu azotowego.
To badanie dowiodło nam dwóch rzeczy: nie tylko podania o wysiłkowych właściwościach czosnku mają realne podstawy, ale też o jego właściwościach afrodyzjalnych (miłosnych), znanych głównie z tradycji medycyny chińskiej. Przypomnijmy bowiem, że testosteron to męski hormon płciowy, nie tylko kształtujący męską waleczność, sylwetkę i siłę, ale również kreujący męskie zachowania seksualne.
Rayalam postulował, że składniki aktywne czosnku wykazują aktywność zbliżoną do CLA. Wykazał to też w swoim badaniu, gdzie – zestawiając składniki aktywne czosnku z CLA – doprowadził do ,zagłady’ komórek tłuszczowych, w efekcie nasilenia procesu ich programowanej śmierci – apoptozy. I chociaż badanie to nie obejmowało wpływu składników aktywnych czosnku na tkankę mięśniową, to jednak dokonać możemy tutaj interpolacji... Skoro wcześniej udowodniono, że CLA zwiększają anabolizm białek mięśniowych (via PPAR alfa), zaś składniki aktywne czosnku działają tak samo, jak CLA, to jasnym wydaje się, że również i one zwiększają anabolizm białek mięśniowych - poprzez aktywację tych samych czynników transkrypcyjnych.
Wniosek płynący z tego wszystkiego wydaje się jasny: wato włączyć czosnek do naszego menu, gdy pracujemy nad redukcją tłuszczu czy rozwojem masy mięśniowej. Jeżeli komuś przeszkadza jego nieprzyjemny zapach, niech powie sobie tak: „Może będę troszeczkę ‘podjeżdżał’, ale za to – jak wspaniale wyglądał!”

autor: Sławomir Ambroziak